Yüce Allah (c.c.) şöyle buyurmuştur:
"Kâfir, Rabbine karşı (şeytana) yardımcı olandır." (Furkan, 55)
Bu âyet-i kerimenin mânası Kur'an hitabının en yücelerinden ve mânalarının en şereflilerindendir.
Mü'min bir kul gerek nefsi, şeytanı, hevası ve gerekse Rabbinin düşmanına karşı her zaman Allahu Teâlâ ile beraberdir. İşte Allah'ın taraftarı, ordusu ve velileri mânasından anlaşılan da budur.
İman eden bir kul, iç ve dış düşmanlarına karşı da Rabbiyle beraberdir. Onlara karşı Allah için savaşmakta, onları düşman bilmekte ve onlara buğzetmeketdir. Seçkin kimselerin kral ile birlikte düşmanlarına karşı koydukları, düşmanlarından uzak oldukları, onlardan feragat ettikleri ve onları önemsemedikleri gibi.
Kâfir ise; şeytanına, nefsine ve hevasına uymuş, Rabbini de terk etmiştir. Selef-i salihinden bu konuda birçok rivayet vardır:
İbn Ebû Hatim'in zikrettiğine göre; Ata b. Dinar, ona da Said b. Cübeyr'in yaptığı rivayete göre, şöyle demiştir:
"Rabbine karşı çıkıp şeytana yardımcı olmak, (Allah'a) düşmanlık beslemek ve şirk koşmakla gerçekleşir."
Leys der ki:
Mücahid'den gelen rivayete göre, o der ki:
"Allah'a isyan ederek, buna yardımcı olmakla kişi şeytana arka çıkıp yardımcı olmuş olur."
Zeyd b. Eşlem ise, âyette geçen "zahîr"den maksadın, dost edinmek, arka çıkmak olduğunu söylemiştir. Yani kulun Allah'ı düşman bilmesi, isyan etmesi ve şirk koşmasıyla şeytanın kendisine yardımcı ve dost olduğu, kulun Allah'a (c.c.) düşman olmasında kendisine yardımcı olduğu ortaya çıkmış oluyor. Böylece o Rabbinin buğzuna da maruz kalmış oluyor.
Mü'min bir kulun Rabbi ve ilâhı ile olan özel beraberliği, kâfirin ve zalimin şeytanla, hevasıyla, nefsiyle ve yakınlığıyla aralarında olduğu beraberlik gibi olabilmektedir. Zaten bundan dolayı âyet-i kerime şunları söylüyor:
"(Böyle iken inkarcılar) Allah'ı bırakıp kendilerine ne fayda, ne zarar veremeyen şeylere kulluk ediyorlar." (Furkan, 55)
İşte söz konusu kulluk; mabudlar hakkında birbirlerini dost edinmek, sevmek ve razı olmak mânasındadır.
Allah'a (c.c.) veli olmak mânasının tersinedir; çünkü Allahu Teâlâ, veli kulunun hem nefsine, hem şeytanına ve hem de hevasına karşı kulu ile beraberdir. Kuşkusuz bu akledip düşünen ve anlayan kimse için Kur'an hazinelerinden bir mânadır.
Başarı Allah'tandır.
|