Selefin sıfatlar konusundaki görüşlerini anlatan eserler:

Selefin bu konudaki sözleri birçok kitapta mevcuttur. Burada ancak bir bölümünün adını verebiliriz. Meselâ: L â 1 e k â î' nin((es-Sünen))'si İbn Batta'nın «el-İbâne»'si, Ebû Zerr el-Herevî'nin «es-Sünne»si, Ebû Amr el-Talemenkî'nin *el-Usûl»ü, Ebû Ömer İbn Abdilberr'in sözleri, Beyhakî'nin «el-Esmâü ve's-Sıfât»ı, daha önceki âlimlerden T a b e r â n î' nin «es- Sürme»'si, Ebu'ş-Şeyh el-îsfehânî'nin «es Sünne»'si, Ebû Abdillâh b. Mende el-îsfehâni'nin «es-Sünne»si, Ebû Ahmed el-Assâl el-îsfehâni'nin «es-Sünne»si, daha öncekilerden el-Hallâl'in «es-Sünne»si, İbn Huzeyme'nin «et-Tevhîd»i, Ebu'l-Abbâs b. Süreye'nin sözleri, Buhar i ve şeyhi Abdullah b. Muhammed b. Abdillâh el-Cu'fi gibi birçok zatın Cehmiyyeye yazdığı reddiyeler, daha öncekilerden Abdullah b. Ahmed'in «es-Sünne»si, Ebû Bekr b. el-Esrem'in «es-Sünne»si, Hanbel'in «es-Sünne»si, el-Mervezî'nin «es-Sünne»si, Ebû Dâvûd es-Sicistânî'nin «es-Sünne»si, ibn Ebî Şeybe'nin «es.-Sünne»si, Ebî Bekr b. Ebi Asım'in «es-Sünne»si, Buhârî'nin «Kitâbü Halkı Ef'âli İbâd'ı, Osman b. Said ed-Dârimi'nin «Kitâbü'r-Red alâ'l-Cehmiyye»si ve başkalarının kitabları..
Ayrıca *el-Hayde fi'r-Reddi alâ'l-Cehmiyye» sahibi E b u' 1-A b -b â s Abdülaziz el-Mekki'nin, Nuaym b. Hammâd el-Huzâî'nin ve daha nicelerinin sözleri, İmam Ahmed b. Hanbe 1' in; İshâk b. Rahûye'nin, Yahya b. Saîd'in, Yahya b. Yahya b. Yahya en-Neysâbûri'nin ve daha önce de Abdullah b. Mübarek gibi zatların sözleri.
Ayrıca sem'î ve aklî birçok delile sahibiz ki, burada hepsini zikretmeye imkân yok.
Bir de ben biliyorum ki, sıfatları reddeden Kelâmcıların mevcud birçok şüpheleri vardır. Benim onların hepsini bu fetvada zikretmem mümkün değildir. Kim onları düşünür ve o kişilerin zikrettikleri şüphelerin açıklanmasını isterse, bu çok basittir (bu fetvayı veya saydığımız kitapları ve emsalini okusun veya şunu düşünsün:)
Onların bu sözünün, yani tatil (sıfatları geçersiz kılma) ve te'vil sözlerinin aslı, müşriklerin, sâbiîlerin, yahûdilerin talebelerinden alınmış olduğuna göre, artık bir mü'minin, hattâ akıl sahibi bir kişinin, kendilerine gazab edilmişlerin, sapmışların yolunu tutup Allah'ın kendilerine ni'met verdiği peygamberlerin, sıddıkların, şehidlerin ve salihlerin yolunu bırakmaktan, gönlü nasıl hoşnut olabilir?!