ZORUNLU  HALLERDE  CEMAATİ  TERKE  RUHSAT OLAN  ŞEYLER

بِسْمِ اللّهِ الرَّحْمـَنِ الرَّحِيمِ

 A’ma olan kimseye cemaate gelmeme ruhsatı

“ … Mahmud b. Er-Rebii el-Ensari tahdis ederek şöyle dedi : Itban b. Malik gözleri görmediği halde kendi kavmine imamlık ederdi. 0, bir defasında Rasulullah’a : Ya Rasulellah ! gece karanlık oluyor, sel oluyor, ben se gözleri görmeyen bir adamım. Dolayısıyla ya Rasulellah, evimde bir yerde namaz kıl’da ben orayı namazgah edineyim’ dedi. - Bu talep üzere - Rasulullah sallallahu aleyhi ve sellem ona gitti ve : Nerede namaz kılmamı istersin, buyurdu. İtban evde bir yeri işaret etti. Rasulullah da orada namaz kıldı. ”

Buhari (667-Ter:699) Müslim 8657/263) Ebu Avane (2/12) Nesei (787-843-1326) İbni Mace (754) İbni Huzeyme (1653) İbni Mende (50-İman) Tabarani (18/50-51-M. Kebir) Tayalisi (1241) Darekutni (2/80) Begavi (498) Abdurrezzak (1929) Ahmed (5/450)

Sıkışık Kimsenin Cemaat Terketmesine Ruhsat Babı

“ … Abdullah b. Erkam r.a beraberinde insanlar olduğu halde hac - veya ömre - için yola çıkmıştı. 0 beraberindeki insanlara imamlık yapıyordu. Bir gün sabah namazı için kamet etti sonra biriniz imamlık için öne geçsin dedi ve kendisi tuvalete gitti. Daha sonra şöyle dedi : Ben Rasulullah sallallahu aleyhi ve sellem’i işittim şöyle buyu-ruyordu : Biriniz tuvalete gitmek ister ve o anda da namaz için kamet getirilirse önce tuvalete gitsin.”

Ebu Davud (88) Nesei (851) Tirmizi (142) Darimi (1/332) İbni Mace (616) Malik (1/159/49) Hakim (597) Ahmed (15959)

“ … Ebu Hureyre r.a dan Nebi sallallahu aleyhi ve sellem şöyle buyurdu : Allah‘a ve ahiret gününe iman eden bir kimseye, sıkışık olarak hafiflemeden namaz kılması  helal olmaz.”

Ebu Davud (91) Tirmizi (357) Ibm Mace (618)

Soğuk Ve Yağmurlu Havalarda Cemaatı Terke Ruhsat Babı

“ … Nafi şöyle dedi : İbni Ömer r.a soğuk ve rüzgarlı bir gecede ezan okudu. Sonra da : Dikkat, namazınızı olduğunuz yerde kılmız dedi. Sonra şöyle ekledi : Rasulullah sallallahu aleyhi ve sellem müezzine gece soğuk ve yağmurlu olduğu vakit : Dikkat, herkes namazını olduğu yerde kılsın, demesini emrederdi.”

Buhari (666-Ter:699) Müslim (697/22) Ebu Avane (2/17) Ebu Davud (1062) İbni Hibban (2080) İbni Huzeyıne (1655) Beyhaki (3/70)