Bu nakillerden de çok rahat bir şekilde anlaşıldığı gibi Allah'a sadece kendisinin uygun gördüğü bir şekilde ibadet edilebilir. Bu demektir ki heva ve heves, zanlar, gelenek ve nesh edilmiş şeylerle ibadet edilemez. Şüphesiz ibadetin hakikati ancak kulun vahid ve kahhar olan Allah'a -ki O'nun bir ortağı olmayıp tektir- yönelmesi durumunda gerçekleşir. Haliyle bu kulun, yönelme esnasında Müslüman olması da şarttır. Şüphesiz Allah'a ibadet iddiasında bulunan herhangi bir müşrik, kesinlikle Allah'ı tanıyamamış ve O'na ibadet etmiş olamaz. Çünkü şirk uluhiyeti nakzeder. Dahası rububiyet hakkına da bir saldırıdır. Müşrik bunu ister dilemiş olsun ister kaçınmış olsun.
Nitekim İbni Kayyım:
Şirk rububiyetin noksanlığını tevlid eder. Artık müşrik dilemiş olsun olmasın noksanlık onun için zaruri olur. Bu nedenle O Sübhanehu, böylesi birini affetmemeyi taktir etmiştir. Ayrıca failinin elim azap içinde ebedi kalmasını buyurmuş ve onu yaratıkların en kötüsü diye tavsif etmiştir.
Sen kesinlikle Allah'a noksanlık izafe etmeyen hiçbir müşrik bulamazsın, velev ki o bununla O'nu yücelttiğini iddia etse de, demiştir." (İgaset'ul-Lehfan, 1/62-63)
Buna göre müşrik Rabbi hakkında kötü zanda bulunmuş ve O'na layık olmayan şeyler nisbet etmiştir. Bunun yanında O'nun zatı ve İlahlığının gereği olan özelliklerini nefyetmiştir. Allah onların bu nitelemelerinden yücedir.
İbni Kayyım şöyle diyor:
"(Onların puta taptıklarını görünce): Allahtan başka bir takım yalancı ilahlar mı istersiniz? "-"O halde alemlerin Rabbi hakkında düşünce ve görüşünüz nedir? (Neden Allah'ı bırakıp putlara taparsınız) dedi." (Saffat 37/86-87)
Yani O'nunla birlikte başkasına taptığınız halde, size ne karşılık vereceğini zannettiniz?
Sizde bu zannı uyandıran nedir ki O'na ortaklar koştunuz?
O'nun ortak ve yardımcılara muhtaç olduğunu mu sandınız?
Yoksa kullarının halleri O'na gizli kalır da padişahların yaptığı gibi, kulların halini bilmek için ortaklara muhtaç olacağını mı sandınız?
Yahut, O'nun yalnız başına onları idare etmek ve ihtiyaçlarını görmekte yeterli olamayacağını mı sandınız?
Yoksa O'nun katı yürekli olduğunu mu düşündünüz?
Dahası O'nu zelil görüp böylece zilletten kurtulmak ve güçlü çıkmak için dostlara mı ihtiyacı var zannettiniz?
Veyahut da bir oğula muhtaç olup kendine çocuk yapacak bir eş edindiğini mi sandınız?
Allah (c.c) bütün bunlardan çok yüce ve münezzehtir." (Medaric, 3/325; *Medaric Trc., 3/303)
