|
1 - Kevni (Tekvini) Kada (Hüküm)
2 - Dini (Teşrii, şer'i) Kada (Hüküm)
- Kadanın (hükmün) Kevni (Tekvini) olanı; hakkında yüce Allah mealen buyurmaktadır:
“Böylece yüce Allah onları yedi gök olmak üzere iki günde kada buyurdu. (hükmetti yaptı) ” (Fussilet: 12)
Bir başkası:
“Dirilten de O'dur, öldüren de. O, bir işin olup bitmesini kada buyurdu mu, (hükmetti mi) yapacağı şey bir “ol” demekten başkası değildir. O, “ol!” dediği şey o an oluverir!” (Mü'min: 68)
- Dini (Teşrii, şer'i) mahiyetle Kada'ya (hükme) gelince:
Yüce Allah, bu kaza hakkında şunu buyurmaktadır:
“Rabbiniz olan Allah, kendisinden başkasına ibadet etmeyin, diyerek kada buyurdu, böyle hüküm verdi ve emretti.” (İsra: 2-3)
Bu ayeti celilede geçmekte olan “kada” kelimesinin manası, yüce Allah'ın “hüküm” ve “emri”dir. Bazılarının itikad ettiği gibi, “Takdir buyurdu” demek değildir.
Çünkü bu alemde, Allah'dan başkasına ibadet edildiği açık bir vakıadır.
Nitekim, Allah'ın kitabında, Allah'tan başkasına ibadet edenlerin var olduğunu bildiren birçok ayeti celile vardır ve onlardan biri şudur:
“Onlar, Allah'ı bırakıp, kendilerine ne bir zararı ve ne de bir faydası dokunmayacak olan nesnelere itaatla ibadet ettiler. Bir de ayrıca, “Bu ibadet ettiğimiz, tapındığımız nesneler, bizimle Rabbimiz arasında bir vasıtadır” dediler.” (Yunus: 18)
Yine Kur'an'da, İbrahim Aleyhisselam ağzından şöyle söylenmektedir:
“Şimdi, sizin de, sizden evvelki atalarınızın da neye tapıp itaat ettiğini gördünüz mü? Onlar benim açık düşmanımdır. Benim yegane dostum ve yardımcım alemlerin Rabbi olan Allah'dır.” (Şuara: 75-77)
Yine İbrahim Aleyhisselamın ağzından:
“İbrahim'de ve onunla birlikte bulunanlarda sizin için nice güzel örnekler var, onlar, kavimlerine demişlerdi ki: “Biz sizden ve Allah'tan gayri taptıklarınızdan uzağız. Sizin taptıklarınızı tanımıyoruz! Sizi tekfir ediyoruz. Siz, bir tek olan Allah'a iman edinceye kadar, sizinle bizim aramızda sürekli bir düşmanlık ve nefret/kin var olacaktır.” Yalnız İbrahim'in babasına: “Senin için mağfiret dileyeceğim. Fakat, sana Allah'tan gelecek hiçbir şeyi önlemeye benim gücüm yetmez” demesi hariç. Bu da sizin için bir örnek değildir. Zira, kafire mağfiret dilenmez. Yine onlar demişlerdi ki: “Rabbimiz, sana dayandık, sana yöneldik. Dönüşümüz de sanadır.” (Mümtehine: 4)
Bir başka ayeti celile meali:
“De ki: “Ey kafirler! Ben sizin itaatla tapındıklarınıza itaat edip tapmam! Siz de benim itaat edip tapındığıma itaat edip tapınmazsınız. Ben asla sizin mabut saydıklarına tapınıp (ibadet edip) itaat edecek değilim. Siz de benim mabuduma itaat edip tapacak (kulluk yapıp ibadet edecek) değilsiniz hiçbir zaman! Öyleyse, sizin dininiz size, benim dinim ise banadır.” (Kafirun: 1-6)
Kur'anın bu ayetleri, O'nun, yani, Allah Resulünün, kafirlerin durumuna rıza gösterdiğini değil, tam tersine, onlardan uzak olduğunu, onların dinleriyle zerrece ilgisi bulunmadığını açık bir biçimde, kesin bir dille vurgulamaktır.
Nitekim başka bir ayeti celilede mealen şöyle buyrulmaktadır:
“Ey Resulüm! Eğer onlar seni yalanlarlarsa, de ki: “Benim işlediklerim bana, sizin işledikleriniz de size aittir. Benim yaptıklarımdan siz uzaksınız, sizin yaptıklarınızdan da ben kat kat uzağım!” (Yunus: 41)
Bazı dinsiz imansızların:
“bu ayetler, Allah Resulünün, onların dinine itibar ettiğini gösterir” demesi, inkarcılığın ve imansızlığın en katmerlisi olur.
“Rabbin kendisinden başkasına itaatla ibadet etmeyin” ayeti celilesi varken, burada geçmekte olan “kada”yı, “takdir” manasına alıp, böyle bir sonuca giden kimse;
“O neyi takdir etmişse, mutlaka o gelir meydana” mütalaasıyla, puta tapanların, gerçekte Allah'a ibadet ettiklerini ileri sürmüştür.
Hiç şüphe yok ki, böyle bir kimse Allah'ın kitabını inkar eden zümrelerin en önünde gelenidir.
|
