بســـم الله الرحمن الرحيم

Mubah işlerde, Allah dostlarını öbürlerinden ayıracak bir alamet-i farika, bir işaret yoktur. Velilerle veli olmayanlar, ne özel bir takım elbiselerle, ne sakalla ne de buna benzer diğer şeylerle birbirinden ayrılırlar.

“Nice kafir zındıklar sırmalı kaftanlara, nice sıddıklar ise yırtık hırkalara sarınmıştır” sözü, buna çok güzel bir örnektir.

Demek Allah'ın dostları her tip topluluk içinde bulunabilirler. Ehl-i Kur'an ve alimler arasında, kılıçla mücahede edenler içinde, tüccar, san'at ve zenaat adamları arasında Allah'ın dostları bulunur. Ancak bid'ad ehli ve fasıklar arasında bulunmaz.

Yüce Allah Muhammed ümmetinin derecelerini belirtiyor ve şöyle buyuruyor:

“Ey Resul! Şüphesiz Rabbin, seninle birlikte bulunan bir topluluğun ve senin, gecenin üçte ikisi, yarısı ve üçde birinde kalkıp bana kulluk ettiğinizi bilir. Gece ve gündüzü Allah ölçer. Sizin onu takdir edemiyeceğinizi bildiğinden tevbenizi kabul etmiştir. Artık, Kur'andan kolayınıza geleni okuyun. Allah içinizden hasta olanları, Allah'ın lutfundan rızık aramak üzere yeryüzünde dolaşacak olan kimseleri ve Allah yolunda savaşacak olanları şüphesiz bilir. Kur'andan kolayınıza gelenleri okuyun; namazı gereği gibi kılın, zekatı verin. Allah'a ödüncünüzü güzelce ödeyin. Kendiniz için yaptığınız iyiliği, daha iyi ve daha büyük ecir olarak Allah katında bulursunuz. Allah'dan bağışlanma isteyin. Allah elbette bağışlar ve merhamet eder.” (Müzemmil: 20).

Seçkin seleflerimiz dini bilgilerde yüksek dereceler elde edenlere “Kurra” adını vermişlerdi. Bu zümreye, alimler ve abidler de dahildi elbette…