بســـم الله الرحمن الرحيم

3.2.5

Râfizî;

“Ebubekir, sekeratta iken, “Keşke annem beni doğurmasaydı ve keşke kerpiçte bir saman çöpü olsaydım” demiştir. Halbuki Ehl-i Sünnet mensupları, sekeratta olan herkes cennetteki veya cehennemdeki yerini görüyor diye rivayet ediyorlar.” diyor.

Râfizînin bu iddiası da yalandır.

Aksine Ebubekir (r.a.) sekeratta iken, Aişe (r.a.) şiir halinde şu sözleri söylemiştir:

“Allah'a (c.c.) kasem ederim ki, ruh boğaza gelip, göğüs daralınca, servetler insana fayda vermez.”

Bunun üzerine Ebu Bekir (r.a.):

O şekilde konuşma. Şu Âyet-i Kerimeyi oku:

“Bir de ölüm sarhoşluğu (can çekişme) gerçek olarak gelmiştir. (Ey insanoğlu) İşte bu, senin kaçıp durduğun şey.” (Kaf: 19)

“Keşke annem beni doğurmasaydı” sözünü henüz sıhahatli iken söylediği rivayet edilmiştir. Ahmed b. Hanbel’in rivayet ettiğine göre, Ebuzer (r.a.), şöyle demiştir:

“Keşke kesilen bir ağaç olsaydım.”

Abdullah b. Mesud (r.a.) de:

“Cennet ve cehennem arasında olsaydım ve bana, ikisinden birinde mi, yoksa kül mü olmayı tercih ediyorsun? deselerdi, kül olmayı tercih ederdim,” buyurmuştur.

Ben de (Kitabı kısaltan Hafız ez-Zehebi. ) diyorum ki:

Ali'nin (r.a.): “gizli açık her şeyimden Allah'a sığınırım”, dediği rivayet edilmiştir.

بســـم الله الرحمن الرحيم

3.2.6

Râfizî şöyle diyor:

“Ebubekir: Keşke Saide oğulları gününde (Halife seçiminde) iki kişiden birisine biat etseydim de, o emîr ben de veziri olsaydım, demiştir.”

Buna da cevabımız şudur:

Böyle bir söz ancak nefsini kırıp tavazu yapmak isteyen ve Allah (c.c.)'tan korkan bir kimsenin sözü olabilir. Ebubekir'in (r.a.) yanında Ali'nin hilafetine dair Rasulullah'tan bir nass olsaydı, onun korkusu içinde olur ve bu nassı yerine getirirdi. O zaman da iki kişiden bahsetmezdi. Çünkü Ali'nin (r.a.) hilafetine nass bulunmasına rağmen - Sizin iddia ettiğiniz gibi - onlardan birisine biat etseydi imametin yerini kaybetmiş, hilafeti hak etmemiş bir zalime vezîr olmuş, dünyaya karşı ahiretini satmış olurdu. Allah'tan korkan ve ona sığınan bunu asla yapmaz.